Δροσιά στίς ...ψυχές μας!!!

Θεσσαλονίκη ...Ιούλιος 2012.
    Η θερμοκρασία ,τις τελευταίες μέρες κατά την διάρκεια της ημέρας είναι σταθερά πάνω απο τους 35ο C.Aύριο θα πλησιάσει και τους 40ο C.Όλος ο κόσμος ...παραπονιέται για την ζέστη!
   Αλλά για σταθείτε ρε παιδιά...
   Καλοκαίρι έχουμε ...στην Ελλάδα ζούμε...όχι στην Βόρεια Ευρώπη.Μήπως άλλες είναι οι αιτίες της ...γκρίνιας που επικρατεί;
   Mα βέβαια.Η αβεβαιότητα για το μέλλον της μέσης Ελληνικής οικογένειας , η πλήρης διάλυση των πάντων στο κράτος που λέγεται Ελλάδα και τέλος ο βομβαρδισμός των αρνητικών ειδήσεων από τα ΜΜΕ (αυτοκτονίες,διαφθορά και ατιμωρισία των υπευθύνων)...είναι οι αιτίες της αρνητικής διάθεσης , που έχει η πλειοψηφία των συνανθρώπων μας το τελευταίο χρονικό διάστημα!
   Δροσιά στις ζωές μας ...δροσιά στις ψυχές μας.Με κάθε τρόπο!!!

Βρε ..ούστ!!!

      Πραγματικά ,τους τελευταίους μήνες διαβάζοντας και ακούγοντας αυτά τα ‘φοβερά και τρομερά’ που συμβαίνουν ...απορώ γιατί ακόμη δεν έχουμε βγει στους δρόμους σ΄αυτή  τη χώρα!!!

      Σήμερα δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο η πρόθεση των κυβερνόντων- των ‘προδοτών ‘ δηλαδή κατά την ταπεινή μου γνώμη- ότι στα επόμενα φορολογικά μέτρα που σκέφτονται να επιβάλλουν συμπεριλαμβάνεται και το μέτρο της φορολόγησης της …ιδιοκατοίκησης!!!...(Αποκλειστικές προσωπικές μου πληροφορίες αναφέρουν ότι επίκειται φορολόγηση,,, και του αέρα που ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ!!!

      Ελλάδα- Απρίλιος του 2012.Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο! Χθες ‘άρχισαν’..και επίσημα οι ‘πολιτικές’ αυτοκτονίες στη χώρα μας. Πολύ φοβάμαι ότι θα ακολουθήσουν και άλλες .Είναι τραγικό όμως να θυσιάζονται ζωές ,προκειμένου να δώσουν μηνύματα αφύπνισης και ξεσηκωμού στους υπόλοιπους συνέλληνες!

      Επειδή λοιπόν τα περιθώρια αντίδρασης στενεύουν και οι εκλογές πλησιάζουν , η μόνη αντίδραση που έχουμε είναι να πάμε όλοι να ψηφίσουμε –όχι αποχή-και να δώσουμε  ένα μεγάλο μήνυμα σ’ αυτούς που πρέπει:….

      ΟΥΣΤ!!!!

ΝΑΙ...ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ! ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΟΥΜΕ ΟΜΩΣ;

    Απο την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να καταγράψω ,ορισμένες θέσεις και απόψεις μου από αυτό το blog , θεώρησα σωστό , να προσπαθώ να μεταδώσω τόνους αισιοδοξίας όσο το δυνατόν περισσότερο . Φύσει χαρακτήρας αισιόδοξος ,προσπαθούσα και προσπαθώ ακόμη , να βλέπω το ποτήρι '' μισογεμάτο'' και όχι ''μισοάδειο''.Πόση όμως δύναμη ,πόσο όμως κουράγιο πρέπει να έχει κανείς σ΄αυτό το διαλυμένο κράτος όπου ζούμε , για να βλέπει τις καταστάσεις με θετική ενέργεια ;

     Απο μέρα σε μέρα ,οι ''προδότες πολιτικοί''(στην πλειοψηφια τους ) -για τους οποίους φέρουμε και εμείς οι απλοί Έλληνες ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευθύνη ....συμφωνούν και υπογράφουν , την τελευταία ίσως πράξη του δράματος στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία.Συμφωνούν για να βάλουν οι ξένοι τοκογλύφοι την ταφόπλακα στον τάφο της Ελλάδας .Να καταδικάσουν την χώρα μας και τους κατοίκους της σε πολύχρονη δυστηχία , μιζέρια και φτώχια για την πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν εδώ , ίσως στην ομορφότερη χώρα της γης.

      Όταν αποφασίζονται μέτρα για συρρίκνωση μισθών σε επίπεδα Ανατολικής Ευρώπης , 480 Ευρώ καθαρά τον μήνα , απολύσεις δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων , με μοναδικό σκοπό την είσπραξη χρημάτων ,πως μπορεί να νιώσει ο καθένας;Και το σπουδαιότερο είναι ότι δεν υπάρχει κανένα μα κανένα μέτρο για ανάπτυξη.Κανένα κίνητρο για αύξηση της επιχειρηματικότητας που θα οδηγούσε στην μείωση της ανεργίας και στην αντιμετώπιση της εξαθλίωσης, που με μαθηματική ακρίβεια ...έρχεται.

      Λοιπόν...καταγράφοντας όλα αυτά τα παραπάνω , είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς τι σκέψεις έρχονται στο μυαλό όλων.Και για να δώσω έστω μια απάντηση στη ερώτηση-τίτλος του παρόντος κειμένου έχω να παραθέσω το παρακάτω:

     Να προσπαθήσουμε όλοι να κοιτάξουμε στα μάτια όλους αυτούς που αγαπάμε .Τα παιδία μας ,τους γονείς μας ,τους φίλους μας .Να πάρουμε κουράγιο και δύναμη γενικότερα ,από όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μας .Ίσως έτσι ανακτήσουμε το χαμένο μας χαμόγελο...την χαμένη μας αισιοδοξία!!!

Όνειρο ζω.... μη με ξυπνάτε....!!!!

    Πέρασε και το 2011.Καλοσωρίζουμε το 2012!

    Δεν συνιθίζω από αυτό εδώ το blog να μιλώ σε πρώτο ενικό.Νιώθω όμως την ανάγκη να το κάνω αυτή τη φορά.

    Τα συναισθήματα που ένιωσα προχθές το βράδυ μαζί με καμιά 30 παλιούς συμμαθητές ήταν ανεπανάληπτα.Συνάντηση μετά απο 25 χρόνια.Με τους περισσότερους είχα χαθεί.Αλλους γνώρισα εύκολα ...άλλους δύσκολα...και την φίλη μου την Ηλιάνα..καθόλου (ελπίζω να με συγχωρέσει...)!!!

    Το reunion κράτησε σχεδόν 6-ναί 6 ώρες . Και δεν κατάλαβε κανείς πως.Και πραγματικά όλοι – μα όλοι- νιώσαμε ευτυχισμένοι .Ξεχάσαμε την μίζερη καθημερινότητα , τα προσωπικά μας προβλήματα ...ακόμη και τις οικογένειές μας , για λίγες ώρες.Ταξιδέψαμε πίσω στο χρόνο ,τότε που είμασταν ανέμελοι πάντα με το γέλιο στο στόμα .

    Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο . Οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους .Πραγματικά υπέροχες στιγμές ,που οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν!!!!
    ΝΑ'ΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!

MERRY CHRISTMAS….BABY!!!!!

Όπως έλεγε και ένα τραγούδι του Bruce Springsteen…του Boss!!!!
Χριστούγεννα λοιπόν του 2011.Με θερμοκρασίες επιτέλους χειμώνα…Για να ψοφήσουν και τα μικρόβια, όπως λένε και οι παλιοί. Βιώνοντας μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης , που σίγουρα απασχολούν όλους μας . ‘Ελα όμως που πρέπει να αλλάξουμε ΕΜΕΙΣ έστω για αυτές τις μέρες το κλίμα!!
Ανοίγουμε λοιπόν τις πόρτες για να ακούσουμε τα παιδιά που λένε τα κάλαντα! Μιζέριες του ‘τύπου’:….μας τά…παν και άλλοι…ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ!!!!
Παίρνουμε τηλέφωνο τους φίλους τους συγγενείς για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Και αν για κάποιο λόγο διστάζουμε να τα πούμε …η τεχνολογία μας βοηθά. Έστω ένα ψυχρό e-mail η μια δημοσίευση στο FACE BOOK είναι προτιμότερο από το να μην επικοινωνήσεις καθόλου. Τρόποι υπάρχουν πολλοί , αρκεί να το θέλει κανείς.
Τέλος, όπου είναι αυτό εφικτό , αναζητούμε την απευθείας ανθρώπινη επαφή .Πηγαίνουμε σε σπίτια φίλων για ένα κρασί ή ανοίγουμε το δικό μας για να υποδεχθούμε εμείς πρόσωπα που αγαπάμε. Λίγη μουσική ,επιδίωξη για ευχάριστες συζητήσεις –όχι βλέποντας ή σχολιάζοντας δελτία ειδήσεων- και …σίγουρα αυτές οι γιορτινές ώρες μας θα περάσουν πιο ευχάριστα!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ. ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ!!!!

Μήπως η κρίση μας φέρνει πιο κοντά;

Λοιπόν , καθημερινά νιώθουμε όλοι μέσα στο πετσί μας τις συνέπειες της κρίσης.Δεν θα αναφερθώ καθόλου όμως σ'αυτές.Βαρεθήκαμε όλοι να βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με αναλύσεις επι αναλύσεων που ακούμε απο τα ΜΜΕ και να ανακυκλώνουμε στις μεταξύ μας συζητήσεις , την λεκτική τρομοκρατία που μας σερβίρουν.
Κατά την γνώμη μου υπάρχουν και θετικές επιπτώσεις...
Πρώτη και καλύτερη επίπτωση είναι η μείωση του υπέρμετρου καταναλωτισμού.Κάθε νοικοκυριού είχε ' καταντήσει ' - γιατί περί κατάντιας πρόκειται- να έχει 4 τηλεοράσεις , 3 Η/Υ , 10 πιστωτικές κάρτες και όλα τα είδη ρουχισμού να είναι επώνυμα !!!Ψωνάρες...ε ...ψωνάρες!!!
Αναγκαστικά λοιπόν πολλά από τα παραπάνω έχουν περικοπεί.Μειώθηκε η ποιότητα της ζωής μας ; Όχι σε καμιά περίπτωση!
Το γεγονός ότι το 90% των οικογενειών περιόρισε κατα πολύ τις νυχτερινές εξόδους είναι μία πραγματικότητα.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αναβιώσουν οι 'σπιτικές ' συνάξεις ,όπου μαζευόμαστε -περισσότερο πλέον - φίλοι και συγγενείς και να ερχόμαστε πιο ο ένας με τον άλλο ...πιο κοντά.
Τα τελευταία χρόνια είχαμε αποξενωθεί πάρα πολύ ο ένας με τον άλλο.Ο Δεκέμβριος και ο Γενάρης είναι οι κατ'εξοχήν μήνες των ονομαστικών γιορτών.Ας πάρουμε τηλέφωνο τους φίλους και γνωστούς να τους ευχηθούμε και ας ανοίξουμε τα σπίτια μας για να κεράσουμε και εμείς ένα ποτό.
Είναι σίγουρο ότι θα νιώσουμε πιο καλά.Και θα χαμογελάσουμε και λίγο..Γιατί αυτοί οι ΑΛΗΤΕΣ μας στέρησαν και το χαμόγελο...
....Και δεν θα τους επιτρέψουμε!!!

Πού είναι η πόλη μου;

     Πού είναι η πόλη μου;

     Όπου κάποτε υπήρχαν μεγάλες βιομηχανικές μονάδες..ΒΙΑΜΥΛ,GOODYEAR,FILKERAM-JOHNSON,ΗΛΤΕΞ...και τόσες άλλες που έδιναν δουλειά σε χιλιάδες οικογένειες και ελπίδα και μέλλον για απασχόληση σε χιλιάδες οικογένειες...

     Πού είναι η πόλη μου;

     Όπου τα Σαββατοκύριακα έσφυζαν οι ταβέρνες και τα μαγαζιά απο κόσμο και έπρεπε να κλείσεις τραπέζι για να διασκεδάσεις οπουδήποτε... 

     Πού είναι η πόλη μου;

     Όπου όταν κατέβαινε κανείς στο κέντρο για ψώνια ειδικά το Σάββατο ,στη Τσιμισκή ,στο Καπάνι και στο Μοδιάνο υπήρχε το αδιαχώρητο...

      Πού είναι η πόλη μου;

      Όπου κυκλοφορούσαν όλοι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ,οπουδήποτε χωρίς να κοιτάζεις για να μήν σου κλέψουν το πορτοφόλι, την τσάντα-..κινητά δεν υπήρχαν τότε...

      Ναι εντάξει.Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν...

      Ποιός όμως μας στέρησε το δικαίωμα της δουλειάς και της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ζωής!!!

      Δεν θα τα παρατήσουμε όμως. Θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την Θεσσαλονίκη!!!

      Για εμάς και τα παιδιά μας!!!!